Het Drieluik-O de 2e
Mijn vermoeden is dat het adaptatieproces een spiraalvormig, waarschijlijk oneindig cyclisch proces (¤) is, waarin onder andere de mens voor een zekere tijd-/ruimtefase in inhoud en vorm onderscheidbaar is ( en de mens zichzelf onderscheidt).
Een proces waarna I en V in onbalans zijn en waarbij V 'dominant' is.
Een onbalans waarvan ik vermoed dat die zowel oorzaak als gevolg is, het tegelijk zijn van twee dingen (compossabiliteit,) en daardoor onomkeerbaar.
---
Tijdens dat adaptatieproces verschijnen en verdwijnen weer een onuitputtelijke hoeveelheid vormen naast een voor die vormen gezamenlijke inhoud. Dat geldt ook voor ons bestaan als mens.
Vormen gaan over in nieuwe vormen, terwijl de zekere inhoud van een bepaalde vorm deel is van, en in verbinding blijft met de inhoud van alle vormen die zich ooit hebben gemanifesteerd, er zijn en nog zullen komen:
- Inhoud, die blijvend is, oneindig toenemend en die ons 'verleden' en 'oorzakelijk verband' doet beleven;
- Vorm, die voortdurend verandert en ons het 'heden' doet beleven;
- Inhoud en Vorm die het 'Zijn' bepalen, binnen een 'Meta-zijn' dat ons 'toekomst' doet beleven.
.
Zie I¤V.1.2.v. ..: -¦-
.
Zie I¤V.1.2.h. ..: -¦-
.
Zie I¤V.1.2.t. ..: -¦-
( . . . in bewerking . . . )
.
Terug naar:
I¤V.1.2. Ondervinden: ‹O›
of
INHOUD: I
.
Terug naar:
I¤V.1.2. Ondervinden: ‹O›
of
INHOUD: I
.
Terug naar:
I¤V.1.2. Ondervinden: ‹O›
of
INHOUD: I